Briga o zdravlju studenata beogradskih univerziteta poverena je Zavodu za zdravstvenu zaštitu studenata Beograd, ustanovi koja pod različitim nazivima praktično postoji još od 1922 godine. Prioritet ove ustanove je planiranje, organizovanje i realizacija preventivnih aktivnosti i programa za mlade čiji su osnovni ciljevi očuvanje i unapređenje zdravlja studentske populacije, kao i rano otkrivanje i efikasno lečenje, uključujući i stacionarno lečenje studenata. U tom smislu, Zavod ima dve celine: Polikliniku i Stacionar.

Poliklinički deo ZZZZ Studenata smešten je u elegantnoj zgradi na uglu ulica Krunske i Braće Nedić koja je sazidana 1923/24. godine sa namerom tadašnjih vlasnika da to bude najveći i najsavremeniji privatni institut za lečenje bolesnika na Balkanu. Od tog vremena pa do danas u njoj su neprekidno bile stacionirane različite zdravstvene ustanove, a poslednjih šezdesetak godina Zavod za zdravstvenu zaštitu studenata Beograd. Ova prelepa zgrada doživela je sudbinu sličnu kao i mnogi objekti u Beogradu koji su tokom bombardovanja 1941. i 1944. godine bili potpuno ili delimično uništeni.

Zapisi iz tog vremena svedoče o tragediji koja se dogodila 16. Aprila 1944. godine, kada se Beograd pripremao da obeleži najveći hrišćanski praznik – Uskrs: „Većina stanovnika bila je tada u crkvama ili se spremala za svečani praznični ručak. U 11,30h u polučasovnom bombardovanju eskadrile sa preko 600 velikih četvoromotornih bombardera, Beograd je zasut „kišom tepih bombi“ (međusobno povezane bombe) koje su izazvale ogromna razaranja grada. Samo pola sata kasnije, u drugom talasu, sve se ponovilo.  Zvanično je saošteno da su „saveznici gađali nemačke vojne objekte“ ali tadašnji zapisi i štampa preneli su da su „pogđeni hramovi čovečnosti i milosrđa“: porodilišta, dečja skloništa, bolnice, radnički stanovi, domovi sa porodicama okupljenim u svečanom raspoloženju oko domaće trpeze, slaveći Hristovo Vaskrsenje. Beograd je bio u ruševinama, a u zgradi  na uglu Krunske i Braće Nedić, koja je tada bila veliko gradsko porodilište poginule su 22 mlade majke porodilje, 22 tek rođene bebe, troje medicinskih radnika i desetine mladih očeva i bliskih rođaka koji su trenutno bili u poseti“.

Uprkos stravičnom razaranju i uništenju mladih života u prošlosti, pedesetih i šezdesetih godina prošlog veka zgrada je obnovljena, a devedesetih je dobila potpuno isti izgled kao kada je bila sazidana. Danas sa puno energije i truda, kao simbol napretka i prosperiteta, u ovoj zgradi radi 170 medicinskih i drugih radnika Zavoda za zdravstvenu zaštitu studenata Beograd. Oni brinu o zdravlju 120.000 akademaca koji studiraju na beogradskim univerzitetima i zbog toga nose posebnu odgovornost jer brinu o zdravlju mladih koji predstavljaju najveće blago i budućnost svake zemlje.

U znak poštovanja i sećanja na majke, bebe i sve ljude koje su poginuli 16. aprila 1944. godine u ovoj zgradi, Gradonačelnik Beograda, prof. Zoran Radojičić, Rektorka Beogradskog univerziteta prof. Ivanka Popović, Student prorektor Danilo Potparić i kolektiv ZZZZ Studenata Beograd, danas su položili cveće na spomen ploču žrtvama savezničkog bombardovanja, ispred ulaza Studentske poliklinike, u Krunskoj ulici br. 57.