Sorry, this entry is only available in Latinica and Ћирилица. For the sake of viewer convenience, the content is shown below in one of the available alternative languages. You may click one of the links to switch the site language to another available language.

U znak poštovanja i sećanja na majke i bebe koje su poginule 16. aprila 1944. godine, u ponedeljak, 16. aprila 2018. godine u 11h kolektiv ZZZZ Studenata Beograd i zvaničnici Grada Beograda položili su venac na spomen ploču žrtvama savezničkog bombardovanja, ispred ulaza zgrade, u Krunskoj ulici broj 57.

Briga o zdravlju studenata beogradskih univerziteta poverena je Zavodu za zdravstvenu zaštitu studenata Beograd,  ustanovi koja pod različitim nazivima postoji još od 1922. godine. Prioritet ove ustanove je planiranje, organizovanje i realizacija preventivnih aktivnosti i programa za mlade čiji su osnovni ciljevi očuvanje i unapređenje zdravlja studentske populacije, a zatim rano otkrivanje i efikasno lečenje studenata, uključujući i stacionarno lečenje. U tom smislu, Zavod ima dve celine: Polikliniku i Stacionar.

Poliklinički deo ZZZZ Studenata smešten je u elegantnoj zgradi na uglu ulica Krunske i Braće Nedić koja je sazidana 1923/24. godine sa namerom tadašnjih vlasnika da to bude najveći i najsavremeniji privatni institut za lečenje bolesnika na Balkanu. Od tog vremena pa do danas u njoj su neprekidno bile stacionirane različite zdravstvene ustanove, a poslednjih šezdesetak godina Zavod za zdravstvenu zaštitu studenata Beograd. Ova prelepa zgrada doživela je sudbinu sličnu kao i mnogi objekti u Beogradu koji su tokom bombardovanja 1941. i 1944. godine bili potpuno ili delimično uništeni.

Zapisi iz tog vremena svedoče o tragediji koja se dogodila 16. Aprila 1944. godine, kada se Beograd pripremao da obeleži najveći hrišćanski praznik – Uskrs: „Većina stanovnika bila je tada u crkvama ili se spremala za svečani praznični ručak. U 11,30h u polučasovnom bombardovanju eskadrile sa preko 600 velikih četvoromotornih bombardera, Beograd je zasut „kišom tepih bombi“ (međusobno povezane bombe) koje su izazvale ogromna razaranja grada. Samo pola sata kasnije, u drugom talasu, sve se ponovilo.  Zvanično je saošteno da su „saveznici gađali nemačke vojne objekte“ ali tadašnji zapisi i štampa preneli su da su „pogđeni hramovi čovečnosti i milosrđa“: porodilišta, dečja skloništa, bolnice, radnički stanovi, domovi sa porodicama okupljenim u svečanom raspoloženju oko domaće trpeze, slaveći Hristovo Vaskrsenje. Beograd je bio u ruševinama, a u zgradi  na uglu Krunske i Braće Nedić, koja je tada bila veliko gradsko porodilište poginule su 22 mlade majke porodilje, 22 tek rođene bebe, troje medicinskih radnika i desetine mladih očeva i bliskih rođaka koji su trenutno bili u poseti“.

Uprkos stravičnom razaranju i uništenju mladih života u prošlosti, pedesetih i šezdesetih godina prošlog veka zgrada je obnovljena, a devedesetih je dobila potpuno isti izgled kao kada je bila sazidana. Danas sa puno snage i truda, kao simbol napretka i prosperiteta, u ovoj zgradi radi blizu 180 medicinskih i drugih radnika Zavoda za zdravstvenu zaštitu studenata Beograd. Oni brinu o zdravlju 120.000 akademaca koji studiraju na beogradskim univerzitetima i zbog toga nose posebnu odgovornost jer brinu o zdravlju onih koji predstavljaju najveće blago i budućnost svake zemlje.